Sözlük
| Osmanlıca (Arap alfabesi) | Osmanlıca (Türk alfabesi) | Türkçe |
|---|---|---|
| برده | bürde | hırka |
| بذاته | bizâtihi | kendiliğinden |
| اغراق | iğrâk | boğma,abartma |
| نفر | nefer | kişi,asker |
| شریطه | şerîta | koşul |
| مظنون | maznun | zanlı,maznun olmak,zan altında kalmak |
| شهد | şehd | bal |
| خود | hûd | miğfer |
| جنگاور | cengâver | savaşçı |
| جفا | cefâ | üzme,eziyet etme cefâ çekmek cefaya katlanan,üzülen |